Non é unha toupeira calquera, é unha toupeira con alfombras e tapices nas paredes, altofalantes e cables, moitos cables. Instrumentos colocados conforme e debido esperando a ser tocados. Cociña de leña con pote a ferver. E a nosa terraza é o monte, son os campos, as montañas pequenas e grandes con esa banda sonora que non deixa de soar.
Eliximos moi ben o anaco de terruño onde nos imos instalar, porque é de aí de onde nos imos alimentar. Das raíces que máis nos gustan, e das que aínda non coñecemos que son as que nos fan sentir vertixe e latexar o corazón a ritmos descoñecidos pero dalgunha maneira familiares, ritmos vertixinosos, dos que petan no peito, dos que se fan notar, dos que che fan salivar e non che deixan falar, dos que confunden, pero morrerías por eles, por eses ritmos que son os que che recordan que estás vivo, porque estás vivo, sábelo, non?…
Como nós estamos moi vivos, queremos sabelo todo sobre vos, as criaturiñas do rural, que é o hábitat natural da nosa toupeira, pero se temos que instalarnos nalgún sumidoiro de calquera cidade, tamén a imos acondicionar para que pareza unha verdadeira toupeira.
Os de aquí abaixo, somos moi, moi curiosos e temos moitas gañas de saber como se move o mundo dende aquí, precisamos saber para logo divulgalo, sempre co permiso da outra parte, claro está! E sempre, sempre mantendo a intimidade ao máximo posible en cada caso. Esto quere dicir que só imos contar o que ti queiras que contemos.
Non e unha toupeira calquera, e unha toupeira con alfombras e tapices nas paredes, altofalantes e cables moitos cables. Instrumentos colocados conforme e devido, esperando a ser tocados. Cocinha de lenha con pota a ferver e a terreza da nosa toupeira e o monte son os campos as montanhas pequenas e grandes con esa banda sonora que non deixa de soar.
Hoxe na Toupeira, imos contarvos o que aconteceu
ou o que nos, as criaturiñas da toupeira
puidemos recoller coa nosa gravadora nómade
na casa Casa Vella …
si, seguimos aquí rillando raizes
neste espazo de creación e investigación
do movemento e da música
porque os nosos convidados, de desta vez
viñeron a crear danza e música
da man de Daniel Rodriguez bailarino e coréografo
e un gran director de proxectos tan fermosos
como o que creou
aquí na casa vella
acompañado de Aida Tarrio
no traballo de voz e coreografía
e Berto desta vez sen V, na produción musical…
_Programa finnanciado con cargo
aos fondos da UE e o plan
de recuperación e residencia
apoiado pola Xunta de Galicia
a través da axencia Galega
das industrias Culturais_
